Na ons verblijf bij Kay en Al kwam de week van km’s maken richting het Westen. De week waarin de navigatie aangaf dat we 385 km rechtdoor moesten rijden!
Aangezien we naar Alaska willen moeten we keuzes maken, vandaar de keuze om deze week vooral te gebruiken om Canada ‘ over te steken’. Van het Oosten met zijn rots- en steenformaties met vuurtorens naar het vlakke, platte land. En dat duizenden km’s lang. We hebben er 6 dagen over gedaan om tot onder aan de Rocky Mountains (Alberta) te komen.
In Tobermory hebben we de ferry genomen naar Manitoulin Island. Van daaruit zijn we via Terrace Bay en Thunder Bay gereden. Dit is een mooie route met veel grote rotsformaties waar je tussendoor rijdt. Een soort Fantasialand achtige sfeer ;-). Ook zijn er veel strandjes waar je even kunt pauzeren of wildkamperen. In Thunderbay hebben we o.a. het monument van Terry Fox en de Cascades bezocht.
Aangezien we naar Alaska willen moeten we keuzes maken, vandaar de keuze om deze week vooral te gebruiken om Canada ‘ over te steken’. Van het Oosten met zijn rots- en steenformaties met vuurtorens naar het vlakke, platte land. En dat duizenden km’s lang. We hebben er 6 dagen over gedaan om tot onder aan de Rocky Mountains (Alberta) te komen.
In Tobermory hebben we de ferry genomen naar Manitoulin Island. Van daaruit zijn we via Terrace Bay en Thunder Bay gereden. Dit is een mooie route met veel grote rotsformaties waar je tussendoor rijdt. Een soort Fantasialand achtige sfeer ;-). Ook zijn er veel strandjes waar je even kunt pauzeren of wildkamperen. In Thunderbay hebben we o.a. het monument van Terry Fox en de Cascades bezocht.
Deze week hebben we ook enkele wildkampeerplekjes gevonden via de iOVerlander app. Hierop kun je als Overlander aangeven waar je gekampeerd hebt met een korte beschrijving van de plek. Wij vinden deze app heel handig en maken er graag gebruik van. Helaas waren de muggen ook volop te vinden in deze bossen en struiken. Maar het is 1-0 voor ons, de muggentent is aangeschaft! Senja was meteen grote fan.
Na zoveel dagen zoveel rijden werd het tijd om eindelijk weer eens in actie te komen. Senja heeft haar wandelingen moeten missen en wij zijn ook een beetje klaar met alleen maar in de auto zitten. Woensdag 19 juli was het dan eindelijk zover dat het platteland zichtbaar heuvelachtiger werd en aan het einde van de dag waren hoge bergen in zicht! Hier houden wij van !
De afgelopen dagen hebben we dan ook dankbaar gebruik gemaakt van alle natuurschoon en mooie wandelingen gemaakt. Zo hebben we een hike naar een gletsjer gedaan. Hier kwamen we een jongen tegen die in het kader van 150 jaar Canada 150 bergen wil beklimmen. 150 dagen klimmen dus. Onderweg kwamen we elkaar een paar keer tegen en uiteindelijk stonden we samen aan de top:
Na zoveel dagen zoveel rijden werd het tijd om eindelijk weer eens in actie te komen. Senja heeft haar wandelingen moeten missen en wij zijn ook een beetje klaar met alleen maar in de auto zitten. Woensdag 19 juli was het dan eindelijk zover dat het platteland zichtbaar heuvelachtiger werd en aan het einde van de dag waren hoge bergen in zicht! Hier houden wij van !
De afgelopen dagen hebben we dan ook dankbaar gebruik gemaakt van alle natuurschoon en mooie wandelingen gemaakt. Zo hebben we een hike naar een gletsjer gedaan. Hier kwamen we een jongen tegen die in het kader van 150 jaar Canada 150 bergen wil beklimmen. 150 dagen klimmen dus. Onderweg kwamen we elkaar een paar keer tegen en uiteindelijk stonden we samen aan de top:
In Canmore hebben we de wandeling naar de Grassi Lakes gedaan (dank voor de tip Carl en Nicole ;-)
En we konden het toch niet laten Lake Louise nog een keer te bezoeken. Dit is een heel mooi meer maar eigenlijk te toeristisch (onze mening). Daarom besloten we op de overflow camping van Lake Louise te gaan staan voor 10 dollar, dit is een grote parkeerplaats waar je mag overnachten aangezien de officiële campings volgeboekt zijn. Voor ons prima want we hebben niks nodig van stroom en/of water.
Hier troffen we andere ‘ overlanders’ uit Duitsland (Toyota Hi-lux). Samen zijn we de ochtend daarna in alle vroegte (7 uur!) in de auto gestapt richting Lake Louise. Je gelooft het niet, maar het was al redelijk druk op dat tijdstip. Na de welbekende fotoshoot hebben wij nog de wandeling naar een tea-house gemaakt (weer met dank aan Carl en Nicole ;-).
En we konden het toch niet laten Lake Louise nog een keer te bezoeken. Dit is een heel mooi meer maar eigenlijk te toeristisch (onze mening). Daarom besloten we op de overflow camping van Lake Louise te gaan staan voor 10 dollar, dit is een grote parkeerplaats waar je mag overnachten aangezien de officiële campings volgeboekt zijn. Voor ons prima want we hebben niks nodig van stroom en/of water.
Hier troffen we andere ‘ overlanders’ uit Duitsland (Toyota Hi-lux). Samen zijn we de ochtend daarna in alle vroegte (7 uur!) in de auto gestapt richting Lake Louise. Je gelooft het niet, maar het was al redelijk druk op dat tijdstip. Na de welbekende fotoshoot hebben wij nog de wandeling naar een tea-house gemaakt (weer met dank aan Carl en Nicole ;-).
De bosbranden in Britisch Columbia zijn gigantisch dit jaar. Wanneer de wind tegen zit zie je de smog over de bergen komen. Best beangstigend. Het bushfire alarm staat op rood, nergens mag een vuurtje gemaakt worden op dit moment. Van andere reizigers hoorden we dat wegen in het binnenland afgezet zijn. Wij zullen echter omhoog rijden wat betekent dat we er omheen rijden. Nu maar hopen dat er snel een einde komt aan deze heftige branden.
Met Senja gaat het verder goed. Haar neus heeft veel werk met alle squirrels die hier rondrennen.
De heupgordel die we gekocht hebben zodat we niet telkens een riem vast hoeven te houden werkt ook, het was alleen even wennen dat ze constant vast hangt en niet los mag lopen.
Guido rent inmiddels de bergen omhoog (soms ook net wat te hard omlaag ;-)
Met Senja gaat het verder goed. Haar neus heeft veel werk met alle squirrels die hier rondrennen.
De heupgordel die we gekocht hebben zodat we niet telkens een riem vast hoeven te houden werkt ook, het was alleen even wennen dat ze constant vast hangt en niet los mag lopen.
Guido rent inmiddels de bergen omhoog (soms ook net wat te hard omlaag ;-)
Wat trouwens niet went is dat auto’s hier 1 x toeteren wanneer je ze opent en/of sluit. Nog steeds denken we steeds dat er op ons getoeterd wordt en vragen we ons af wat we fout doen of beginnen maar te zwaaien. Het klinkt als een ware toetersymfonie hier bij de Walmart.
Erg praktisch:
-De tennisballen onder de stoelpoten zodat deze niet wegzakken in het zand (met dank aan Lucien en Sandra).
-De Crocs… hoe fout ook, ze blijven wel handig in gebruik dus ja…wie kent ons hier?!
-Muggentent
-Gratis slapen op de parkeerplaats van de Walmart. Heel handig, ’ s avonds nog even boodschappen doen en vervolgens bij de buren (met een mega grote caravan) genodigd worden voor een ijscoupe
-Inschuifbare vliegenmepper!
Erg praktisch:
-De tennisballen onder de stoelpoten zodat deze niet wegzakken in het zand (met dank aan Lucien en Sandra).
-De Crocs… hoe fout ook, ze blijven wel handig in gebruik dus ja…wie kent ons hier?!
-Muggentent
-Gratis slapen op de parkeerplaats van de Walmart. Heel handig, ’ s avonds nog even boodschappen doen en vervolgens bij de buren (met een mega grote caravan) genodigd worden voor een ijscoupe
-Inschuifbare vliegenmepper!
De afgelopen dagen hebben we de Icefield Parkway weer gereden. Zo mooi!
En langzamerhand zien we ook steeds meer wild. Vandaag hebben we de Rockies verlaten en zijn we al weer een stuk omhoog gereden... Alaska begint zelfs al een beetje ' in zicht' te komen.
En langzamerhand zien we ook steeds meer wild. Vandaag hebben we de Rockies verlaten en zijn we al weer een stuk omhoog gereden... Alaska begint zelfs al een beetje ' in zicht' te komen.